زن عنصر گناه و فریب است یا نه؟
زن عنصر گناه و فریب است یا نه؟
سوال:این نوع طرز تفکر که اساساً زن عنصر گناه و فریب است ، از کجا سرچشمه گرفته است و به طور کلی نظر اسلام در این زمینه چیست ؟
یک فکر بسیار غلط را مسیحیان در تاریخ مذهبی جهان وارد کردند که واقعاً خیانت بود . در مساله زن نداشتن حضرت عیسی و ترک ازدواج و مجرد زیستن کشیشها و کاردینایها ، کم کم این فکر پیدا شد که اساساً زن عنصر گناه و فریب است ؛ یعنی شیطان کوچک است . مرد به خودی گناه نمی کند و این زن است که شیطان کوچک است و همیشه وسوسه می کند و مرد را به گناه وامی دارد . گفتند اساساً قصه آدم و شیطان و حوا این طور شروع شد که شیطان نمی توانست در آدم نفوذ کند ، لذا آمد حوا را فریب داد و او آدم را فریب داد ، و در تمام تاریخ همیشه به این شکل است که شیطان بزرگ ، زن را و زن مرد وسوسه می کند .
اصلاً داستان آدم و حاو و شیطان در میان مسیحیان ، به این شکل در آمده ؛ ولی قرآن درست خلاف این را می گوید و تصریح می کند ، و این عجیب است . قرآن وقتی داستان آدم و شیطان را ذکر می کند ، برای آدم اصالت و برای حوا تبعیت قائل نمی شود . اول که می فرماید ما گفتیم ؛ می گوید : ما به این دو نفر گفتیم که ساکن بهشت شوید ( نه فقط آدم ) « لا تقربا هذه الشجره » به این درخت نزدیک نشوید ( حالا آن درخت هرچه که هست ) بعد می فرماید : « فوسوس لهما الشیطان »
شیطان این دو را وسوسه کرد . نمی گوید که یکی را وسوسه کرد و او دیگری را وسوسه کرد : « فدلیهما بغرور »
باز « هما » ضمیر تثنیه است « وقاسمهما انی لکما الناصحین » آنجا که می خواست فریب دهد ، برای هر دوی آنها قسم دروغ خورد . آدم همان مقدار لغزش کرد که حوا و حوا همان مقدار لغزش کرد که آدم . اسلام این فکر را ، این دروغی را که به تاریخ مذهبها بسته بودند ، زدود و شاید برای همین است که قرآن گویی عنایت دارد که در کنار قدیسین ، قدسیات بزرگ یاد کند که تمامشان در مواردی ، بر آن قدیسین علو و برتری داشته اند .
