خوش به حالت آذربایجان!

خوش به حالت آذربایجان!

 

دیروز زمانی که در زیر سقف خانه‌ام با خیال آسوده مشغول خوردن غذا بودم و کانال‌های رنگی تلویزیون را یکی یکی بالا و پایین می‌کردم خبری تأمل برانگیز من را نسبت به خوردن ادامه غذا بی اشتنها کرد.

 خبری که در میان سریال های روزمرگی و پیام های با "زر" گانی گم شده بود.خبر دو خط بیشتر نبود:

«60 هزار مسلمان در کشور میانمار در آورگی به سر میبرند و دولت مینمار با بایکوت خبری اجازه ورود خبرنگاران را نمی‌دهد.پیش از این هم اعلام شده بود که تعداد زیادی از کودکان و زنان بی گناه در میانمار به دست تندروهای بودایی به آتش کشیده شدند»

این روزها وقتی اسم آواره می‌آید قبل از میانمار همه به یاد مردم زلزله زده آذربایجان می‌افتند که متاسفانه 257 نفر از هموطنانمان جان خود را از دست دادند.

مردمی که تا احساس کمبود کردند از سراسر کشور هموطنانشان به یاریشان شتافتند.

مردمی که تمام مسئولین از نزدیک به سراغشان شتافتند و به دنبال رفع نیازهایشان بودند.

مردمی که تا سه ماه دیگر منازلشان مستحکم تر از گذشته بازسازی می‌شود.

مردمی که می‌دانند قلب 70 میلیون ایرانی و دعای 70 میلیون مسلمان،  پشت سر آنهاست.

مردمی که می‌دانند زلزله حادثه‌ای است ناگهانی که از سوی خداوند مقدر شده است.

در دین من آمده که اسلام مرز نمی‌شناسد و و عقل من گواه میدهد 60 هزار آواره  خیلی بیشتر از 2هزار آواره است.

خوش به حالت آذربایجان!حداقل  میدانی که همه به فکرت هستند و همه به راحتی می‌توانند کمکتان کنند و ازهمه مهمتر به تو ظلم نشده است، فرزندانت را زنده زنده نمی‌سوزانند، به دخترانتان تجاوز نمی‌شود...رسانه ها مدام از شما میگویند و....

خلاصه  همه دست به دست هم داده اند تا مرهم دلتان باشند.

راستی کمی آنطرف‌تر یعنی در همین کره خاکی مردم مینمار به کمک من و تو نیاز دارند.

اگر قبول داری که اسلام مرز نمیشاسد و حس انسان دوستانه ات درون رسانه های بدتر از حیوان کشته نشده است؛و قبول داری که خداوند از روح خودش در غیر ایرانی ها هم دمیده است، با دعایت، با اموالت، با قلمت، با سخنت، با روشنگریت، و با آبرویت، قدمی هر چند کوچک را برای مردم مظلوم مینمار بردار...که چشم و  گوش و قلب تو همگی مسئولند...

باید کاری کرد..