درمانگاه روح 1/بند کفش

حتی بند کفش

چیزی را که خدا می‏دهد، قبلاً باید از خدا بخواهیم. چرا بخواهیم؟ یکی از عللِ این‏که گفته‏اند حاجات کوچک را هم از خدا بخواهید، این است که به حوائج و عجز و حقارت و تهیدستی خودمان توجّه پیدا کنیم تا ببینیم که چقدر تهیدستیم. اگر خدای متعال کمک نکند، امکان ندهد، نیرو ندهد، فکر ندهد، ابتکار ندهد و وسایل را جور نیاورد، همان بندِ کفش هم به دست ما نخواهد رسید. اگر شما به قصد خریدنِ بند کفش از خانه بیرون آمدید، در راه جیبتان را زدند یا پولتان گم شد و یا مغازه مورد نظر، بسته بود و یا در بین راه، حادثه مهمّی پیش آمد که مجبور شدید برگردید، بند کفش گیرتان نیامده است. بنابراین، هر چیز را از خدا بخواهید؛ حتّی بند کفش را، حتّی کوچکترین اشیا را و حتّی قوت روزانه خود را. بگذارید این منِ دروغینِ عظمت یافته در سینه ما - که می‏گوییم «من» و خیال می‏کنیم مجمع نیروها ما هستیم - بشکند. این «من» انسانها را بیچاره می‏کند.

(فوق دکترای روح انسان ها، استاد آیت الله خامنه ای)