تصاویری برای دوست داران آمریکا!
پایگاه اطلاع رسانی عرب 48نوشت: از جمله سوالهایی که پس از چند سال خروج اشغالگران آمریکایی از عراق هنوز در محافل بین المللی و عراقی مطرح است، این که آیا آمریکاییها از سلاحهای هستهای در جنگ خویش علیه عراق استفاده کردند یا خیر؟
این سوالی است که چندی پیش و برای چندمین بار در برنامهای مطرح شد که رادیو "France Info " با مشارکت مجله فرانسوی "Paris-Match " درباره اوضاع کودکان شهر فلوجه آن را پخش کرد.
* فلوجه دژ انتفاضه به اشغال نظامیان آمریکایی درمیآید
در آوریل سال 2004 شهر فلوجه که تقریبا در 50 کیلومتری بغداد قرار دارد و دژ انتفاضه عراق بشمار میآمد به اشغال نیروهای آمریکایی درآمد و نظامیان آمریکایی هر آنچه خواستند با این شهر کردند. از آن زمان تا کنون وجهه مشخصه این شهر که به یکی از خصوصیات دائمی آن تبدیل شده، به دنیا آمدن کودکان هیولایی است و به نوشته مجله پاریس مچ هم اکنون داشتن حداقل یک کودک هیولایی در خانوادههای ساکن فلوجه به امری عادی و طبیعی تبدیل شده و هیچ آمار رسمی درباره تعداد این نوع کودکان در این شهر بطور خاص و در سراسر عراق بطور عام ارائه نشده است.
* تاکید اسکای نیوز انگلیس بر تولد کودکان هیولایی در فلوجه
این فقط مطبوعات یا رادیو و تلویزیون فرانسه نیستند که به توجهاشان به کودکان هیولایی فلوجه جلب شده، بلکه پیش از آن و در می سال 2008 تلویزیون "اسکای نیوز " (Sky News) انگلیس نیز از بالا بودن میانگین به دنیا آمدن کودکان هیولایی در فلوجه سخن گفته بود و در همان سال سخنگوی سازمان مردمی دفاع از حقوق بشر "ONG " از تولد 200 مورد کودک هیولایی در فلوجه پس از انفجار بمب در این شهر سخن گفته بود
* اعتراف پزشک بیمارستان فلوجه بر به دنیا آمدن اینگونه کودکان
یکی از پزشکان دارای برد تخصصی کودکان در بیمارستان شهر فلوجه در مصاحبه با روزنامه گاردین تاکید کرده بود که وی حداقل 37 مورد کودک هیولایی را به دنیا آورده و خود دارای سه کودک 3 تا 6 ساله است که قادر به راه رفتن یا به تنهایی غذا خوردن نیستند.
* هراس پزشکان دیگر از سخن گفتن درباره اینگونه کودکان
اما دیگر پزشکان بیمارستان شهر ترجیح میدهند، سکوت کنند و اگر هم قرار باشد، سخنی در ارتباط با تولد اینگونه کودکان بگویند، تا جای ممکن از اراتباط دادن موضوع به نبردها و جنگهایی که در سال 2004 شاهد آن بود، پرهیز و پیشبینی میکنند، علت تولد چنین کودکان هیولایی آلودگی هوا، تشعشعات، آلایندههای شیمیایی، داروهای مورد استفاده در دوران بارداری، سوءتغذیه و استرسهای مادر باشد.
* تولد کودک سهسر
در مارس 2010 این بار نوبت خبرنگار بیبیسی بود تا موضوع کودکان هیولایی فلوجه سوژه خبرهایش باشند و آنچه توجه وی را به این کودکان جلب کرد، تولد یک کودک سه سر در این شهر بود؛ مورد بسیار نادری که در شرایط عادی امکان وقوع آن وجود ندارد.
* عراق و کشتارهای سازمانیافته
در سال 1991 آمریکا به عراق حمله کرد و به اعتراف مقامات آمریکایی، ارتش این کشور 940 بمب حامل اورانیوم و 14 هزار توپ و حدود 50 هزار موشک و 88 هزار بمب به سوی مناطق مختلف عراق شلیک کرد که قدرت تخریبی این بمبها 7 برابر بیش از بمبهای بهکار رفته در دو شهر ژاپنی هیروشیما و ناکازاکی پس از بمباران توسط بمب اورانیوم و دومی توسط بمب پلوتونیوم بود و با پایان یافتن این جنگ بین 350 تا 400 تن از بقایای بمبهای اورانیوم رقیقشده روی اراضیای که میدان جنگ بهشمار میآمد، در عراق بهجای ماند.
* یک میلیون کودک قربانی جنگ آمریکا در عراق
در نتیجه استفاده از این سلاحهای تحریمشده بین المللی و بنابر آنچه روزنامه انگلیسی ایندیپندنت یادآوری می کند، قربانیان این سلاحها نیم میلیون کودک عراقی مبتلا به سرطان بودند، همانگونه که حدود یک میلیون کودک عراقی نیز به دلیل ابتلا به بیماریهای ناشی از تشعشعات جان خود را از دست دادند و میزان تولد کودکان عقبمانده و مبتلا به نواقص مادرزادی به شکل چشمگیری کاهش یافت و انتظار میرود این عقبماندگیها و نقصها به شکلی عیانتر و فراگیر و بیشتر در نسلهای بعدی عراقیها رؤیت شود.
* گواهی و شهادت پزشکان متخصص
- دکتر "عمار وجیه ": در دهه شصت قرن گذشته دارویی به نام "تالیدو مالید " کشف شد که وقتی در آزمایشگاهها مورد بررسی قرار گرفت، محققان به این نتیجه دست یافتند که زنان باردار در صورت استفاده از این دارو کودکانی فاقد عضو یا فاقد یک طرف بدن به دنیا خواهند آورد که در زمان خود ضجهای در جهان ایجاد کرد و شرکت تولیدکننده این دارو وادار به پرداخت غرامت شد، اما امروز ملاحظه میکنیم که عراق به آزمایشگاه تجربه آثار اینگونه دارو تبدیل شده و مشاهده می کنیم در این کشور هرروز کودکانی به دنیا میآیند که بر اثر در معرض تشعشعات بودن مادران در نتیجه استفاده از سلاحهای نامتعارف و تحریمشده بین المللی مبتلا به نواقص و عقبماندگیهای مادرزادی هستند.
* مهمترین عقبماندگیهای موجود میان کودکان عراق
وی تاکید میکند، 2 نوع از این عقبماندگیها و نواقص بیش از موارد دیگر در کودکان عراقی قابل ملاحظه است که عبارتند از:
1- بیماری قلبی تی.او.اف. که بر اثر آن خون تصفیهشده در قلب با خون تصفیهنشده آمیخته میشود و کودکان مبتلا به این نقص مبتلا به کبودی پوست و تنگی نفس شدید و عدم کارآیی قلب در انجام وظیفه خود میشوند که مرگ کودک در سن 4 تا 5 سالگی را به دنبال دارد و مهمترین دلیل ابتلا به این نقص در معرض تشعشعات خطرناک قرار گرفتن است.
2- تولد کودکان بیسر، اعضای بدن این کودکان هنگام قرار داشتن در رحم مادر رشد نکرده و این نوع از کودکان اکثراً به شکل تودهای گوشتی و مرده به دنیا میآیند که بر اثر استنشاق سموم موجود در هوا مبتلا به این نوع عارضه میشوند.
* زنان فلوجه سخن میگویند
- یکی از بیوهزنان فلوجه میگوید: طی بمباران وحشیانه آمریکاییها به منطقه مسکونیمان در فلوجه همسرم با 4 فرزندم کشته شدند. در آن زمان من در ماههای اول بارداری خود بودم تا اینکه زمان وضع حملم فرارسید، به بیمارستان منتقل شدم در آنجا به من اطلاع دادند، توان وضع حمل طبیعی را ندارم و باید سزارین کنم، ترس تمام وجودم را فرا گرفته بود؛ به اتاق عمل رفتم و وقتی از آنجا بیرون آمدم و سراغ بچهام را گرفتم، دکترها به من گفتند، فرزندت به دلیل مبتلا بودن به نواقص شدید از جمله عقبماندگی مغزی و نداشتن اعضایی در بدن پس از ولادت فوت کرد، وقتی علت این امر را پرسیدم به من گفتند که دلیل آن سلاحهای بهکار رفته در جنگ و تاثیرات ناشی از این سلاحها بوده است.
این داستان و مشابه آن داستان صدها و بلکه هزاران زن عراقی در سراسر شهرها و استانهای عراق از جمله فلوجه است.
* نگاهی به آمارهای موجود
و تنها از بررسی پروندههای موجود در بیمارستان فلوجه از 1/1/2010 تا 1/5/2010 آمار و ارقام زیر بدست آمد:
- نواقص قلبی و قفسه سینه یا (TOF\Q24) 200 مورد.
- نواقص در پاها یا (Q66) 50 مورد.
- نواقص مغزی یا (Q00) 60 مورد.
- ورم مغزی مادرزادی یا (Q07) 10 موردو
- التهاب مغز به همراه نداشتن پا یا (Q74) 10مورد.
- مننژیوم مادرزادی یا (Q01) 20 مورد.
- عقبماندگیهای مغزی به دلایل نامعلوم یا (Q04) 11 مورد.
- اختفای کامل سر یا همان کودکان بیسر یا (Q00) 10 مورد.
* تنها یک سوم موارد ثبت میشوند
این درحالی است که یکی از پزشکان متخصص بیمارستان فلوجه تاکید کرد: این آمار و ارقام تنها بیانگر یک سوم حقایق هستند و بسیاری از موارد ثبت نمیشوند یا این که در بیمارستانها و درمانگاههای خصوصی به دنیا میآیند و خانوادهها پس از اطلاع از به دنیا آمدن چنین کودکانی و مرگ آنها سریع و به دور از انظار دیگران آنها به خاک میسپارند.
به همین دلیل تنها سوالی که بیپاسخ برجای میماند این است که چه کسی یا نهاد و ارگانی حق این کودکان بیگناه و مادران آنها را خواهد گرفت.
عجیب است که عدهای با محرز شدن این همه جنایت، باز هم آمریکا را مهد حقوق بشر و دموکراسی میدانند و سراسیمه اسیر رسانه های غربی هستند!!!